یادش بخیر

وقتی به گذشته خودم نیگاه میکنم میتونم بگم این عکس میتونه واقعی باشه .

.یادش بخیر کلاس دوم دبیرستان که بودیم ته کلاس مینشستیم .اون موقع ها

میز و نیمکت های چوبی بود و نیمکت ما درست روبروی در کلاس که ته کلاس باز

میشد و در کلاس هم در چوبی قدیمی بود که بالای اون شیشه داشت و میشد تو

کلاس رو دید

من و دو تا از دوستام همیشه ته کلاس مینشستیم .تخته های وسط میز رو کنده

بودیم و جعبه میز رو یکسره کرده بودیم .بعد ساعت ادبیاتمون دبیرمون که یک

دبیر مسن بازنشسته و دعوت بکار بود نیم ساعتی درس میدا و بعد مینشست

خسته میشد طفلک م هم که اخر کلاس ورق میاوردیم و تو میز حکم سه نفره و

هفت خبیث و گاهی هم بی دل بازی میکردیم ..یکبار مشغول بازی بودیم که

معاونمون یهو اومد پشت پنجره در کلاس ..ما سه نفر هم که نمیخواستیم

دستمون به هم بخوره هر سه دستها داخل میز و بهش نگاه کردیم .اون به ما

و ما به اون..یه حالت جالبی بود حالا که فکرش میکنم .یه دو دقیقه ای بهم زل

زدیم ولی معاون اخرش کوتاه اومد و دید به چهره مظلوم ما شرارت نمیخوره و

رفت خخخخ..یکبار هم رفقا اومد ورق رو بر بزنه ریخت زیر میز از دستش ..

رفقا هم سریع پا گذاشتن روش که دبیر نبینه آخه همه کلاس متحد و باحال

بودن و هوای همو داشتن که دبیر بلند شد و گفت چه مرگتونه مثل الاغ سم

زمین میزنید ولی کار خدا متوجه نشد و بعد رفت که پای تخته چیزی بنویسه

کم کم ورقها رو جمش کردیم ..هییی کجایی اون دوران که یادت بخیر